blijf

De hazewind heeft vleugels, mijn ogen
doorboren het rugnummer. Maak mij
arm en ik gok nooit meer. Ik zorg
voor dieren, bemest het parcours

verkoop ijs en cola in de pauzes, smeer
de kogellagers van de tourniquet,
het draaikruis is de toegang vanaf buiten
en de uitgang voor wie binnen is.

De hazewind ontwijkt de finish, geleidt
een blinde naar de stad, gaat liggen en wacht
kwispelt en kwijlt, springt en likt, zijn ogen
glanzen als de baas zijn nummer roept.

 

2002,
Nini Salet